مصاحبه Jess Kornbluth با Mark Knopfler براي البوم Get Lucky

مارك نافلر:"من اهنگ هاي خيلي زيادي مي سازم و سپس انها را منتشر مي كنم...متاسفم" 

اين يازده اهنگ داستان هاي كوتاه كامل و اصلي و تشريح شخصيت هاست،مقايسه ي موسيقي توسط يكي از بزرگترين گيتاريست هاي كره ي زمين.كيفيت به طور يكنواخت بالاست و اين تعجب اور نيست.
چيزي كه من را غافلگير كرد...و چيزي كه هواداران داير استريتس و مارك نافلررا متعجب كرد اين هست كه نافلر به نظر مياد كه اين البوم را بدون ملاحظه به بازار فروش داره منتشر ميكنه.هيچ شكي وجود نداره كه تو دوست داري اهنگ Punish the Monkey با ارگ دستي يا Boom LikeThat.نتيجه محتمل:شخصي كه با گروهش 120 ميليون نسخه از البومش را فروخت كه بيشترين قدرداني را از عاشقان موسيقي پذيرا شد:هوشمند،با ادب و با سواد كه مي تواند بخواند بدون اينكه لبهايش را حركت دهد.
يك بي ميلي...يا يك ناتواني است؟... براي توافق.يك حس كنجكاوي در 60 سالگي،درباره ي ترانه نويسي كه قلمروي شخصي جديدش را كشف مي كند. با همه چيز سر و كله مي زند براي اعتبار و صحت.تو مجبور نيستي كه با مارك نافلر صحبت طولاني داشته باشي قبل از اينكه استخوان بندي صحبت هات را درست كني.گوش كن:

جس كورنبلوث(jesse Kornbluth):چهار كلمه:تجديد ديدار دايراستريتس
مارك نافلر(اهي مي كشد):اين روزها،به نظر مياد كه مد شده است.اما من اين كار را كردم و كار درستي هم كردم.من از نتيجه ي اين كار خوشحالم.
جس:ما داريم درباره ي 300 ميليون دلارفروش صحبت مي كنيم.
مارك نافلر:من به كار بيشتر فكر مي كنم بيشتر از ان چيزي كه انجام ميدهم...رشد و توسعه ي ضبط هام و اجراهاي زنده ي جديد،لذت از بي ثباتي و دگرگوني كه بدست مياد.
جس: در يك كنفرانس من شنيدم كه Steve Jobs(رئيس شركت پيكسار) نقل قولي از بيتلز كرد:"تو و من خاطراتي داريم طولاني تر از جاده اي كه در پيش روي ماست."من مي شنوم كه اين ايده به طور خلاصه در البوم جديدت است.تجربه ي زندگي زيادي وجود دارد...مردمي كه از عشق جواني شان دور افتاده اند،رفيق و همراه گمشده،خاطرات دوران بچگي.
مارك نافلر: جاده رو به روست...اره،اين يك تصوير متفاوته.من يك قسمتي از سرباز كهنه كار در لباس موسيقي ام،بنابراين بعضي چيزها وجود دارند كه من را ساختند. ترانه "Cleaning My Gun" از نقطه نظر يك سرباز كهنه كار است،نقطه نظر يك بازمانده.من يك couple of notes ساخته ام كه ممكن است تو بهش بگي كه اون بك گراند بعضي از ترانه هام است.اما من سعي مي كنم كه خيلي دخالت نكنم يا توضيح ندهم.من نمي خواهم كه ترانه هامو براي تو تباه كنم.من به اين نتيجه رسيده ام كه اين خواسته ي توست براي اينكه اون چي باشه.
جس: در "Remembrance Day" تو اسم انهايي را مي بري كه...در جنگ مرده اند،به نظر مياد...حالا توي اين دنياي خاكي ايا تو مرداني را مي شناسي(كه در جنگ مرده باشند)؟
مارك نافلر: اون فقط يك ليست از پسرهاست.با تيم كريكت شروع كردند.در خيلي از اجتماعات،تيم كريكت و تيم فوتبال... و در امريكا، تيم هاي بيسبال...بودند بچه هايي كه به جنگ رفتند.
جس: ان نزديكترين انتقاد اجتماعي تو در اين البوم است.هيچ كنايه و تعارفي وجود ندارد،ترانه اي تلخ و خشمگين مانند "Punish the Monkey". ايا نافلر مهربان و دلپذير شده است؟
مارك نافلر: پيرتر كه شدم بد خلق تر هم شدم.من تعدادي دوست ناپسند يكسان دارم كه به همراه همسرانشان با من در صبح قدم مي زنند. و وقتي به خانه بر مي گردم يك حس بهتري دارم.
جس: من به فكر يكي از البوم هاي Bruce Springsteen افتادم كه بر طبق گفته ي مديرش هيچ اهنگ بارز و اشكاري در ان نيست.بروس سريع رفت خانه و ترانه ي "Dancing in the Dark" را ساخت.و همه ي دنيا البومش (Born in the USA) را خريد.من مي ترسم كه "Get Lucky" كمتر مورد توجه قرار گيرد چون ان فقط جلوه دارد.
مارك نافلر:ان فكر من بود،من به چيز هايي شبيه ان نياز دارم.
جس: من متوجه شدم كه تو يك كنسرت در اين ماه داري و سپس تا مي 2010 هيچ كنسرتي نخواهي داشت.اين نمي تواند اينگونه باشد.
مارك نافلر:من دارم سعي مي كنم كه راهي را پيدا كنم براي موسيقي پاپ فراتر از انچه كه در امريكا است ودر خانه كنار همسرم باشم يا به امور بچه هام برسم،فقط توسط خودم.و يك تور از ماه اوريل تا جولاي برگزار خواهد شد.
ايا داير استريتس 250 كنسرت در يك سال برگزار نكرد؟
مارك نافلر: وقتي تو جوان هستي و در يك گروهي،انگار كه يك تيم فوتبال مسلح داري...تو جاري هستي.اما بعضي از انها از تو دور مي شوند.
جس: از فندر(Fender)،مارك نافلر فقط از استراتوكستر(Stratocaster) استفاده مي كرد.ايا هنوز هم ازش استفاده مي كني يا اينكه ديگه قديمي شده و گذاشتي تو انبار؟
مارك نافلر: من توي صحنه از يك مدل جديدش به جاي اون قديميه مي زنم.اون بهتر كار مي كنه.اون همه ي توصيفات خوب را داراست. ديگران كه از ان استفاده كرده اند به نظر خوششان امده.
جس: مايكل جوردن هر شب يك جفت كفش نايك جديد مي پوشيد. ايا تو هم بيشتر از يك استراتوكستر داري؟
مارك نافلر: من مي توانم پول خيلي زيادي با زدن يكي از گيتارها براي كار هاي خير خواهانه ام در بيارم و سپس ان را مي فروشم.بنابراين من معمولا از يك گيتار جديد استفاده مي كنم.
جس: من استانداردهاي بالاي تو را ديده ام،همانند يك توهين اشكار به فرهنگ رو به زوال ما است.انها دوباره قوت قلب مي دهند به انهايي از ما كه مراقبت مي كنند از اين چيزها،ما تنها نيستيم،ديوانه نيستيم.به عبارت ديگر"Get Lucky" مايه ي تسلي است.ايا مي تواني اين را شرح بدهي؟
مارك نافلر: تحليل و فساد تدريجي وجود داشته است، ونه فقط در امريكا.ان مهمتر مي شود براي مردمي كه توجه مي كنند به خودشان و اين امكان وجود دارد كه تشخيص بدهند و احساس كنند كه بايد بايستند.